สินค้าในมีดเชฟญี่ปุ่น มีดครัวญี่ปุ่น (12 ชนิด)

มีดเชฟ (Chef’s Knife) มีดหลักของเชฟ มีดชนิดนี้ใช้ในการทำงานที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นหั่น สับ ตัด แล่ ซอย เฉือน เรียกได้ว่าเป็นมีดครอบจักรวาลเลยก็ว่าได้

มีดซันโตกุ (Santoku Knife) แปลว่าคุณสมบัติสามอย่าง หรือก็คือมีดเชฟสไตล์ญี่ปุ่น แต่รูปร่างจะกว้างและสั้นกว่า (อ้วนป้อม) เน้นงานสับมากกว่ามีดเชฟ

มีดแล่เนื้อ (Carving Knife) ถูกดีไซน์มาให้สามารถหั่นและแล่เนื้อ หมู ไก่ แฮม ได้อย่างง่ายดาย ลักษณะจะไม่กว้างเท่ามีดเชฟ แต่ความยาวใกล้เคียงกัน และปลายมีดจะแหลมสำหรับเสียบเนื้อเพื่อแล่จากกระดูกได้

มีดอเนกประสงค์ (Utility Knife) คือ มีดที่ความยาวอยู่ระหว่างมีดเชฟและมีดปอก (Paring knife) หรือมีดเชฟย่อส่วนนั้นเอง ซึ่งจะช่วยให้เชฟหั่นผักและผลไม้ได้หลากหลายมากยิ่งขึ้น หรือบางทีเมื่อรู้สึกมีดเชฟใหญ่เกินไป ก็สามารถใช้มีดอเนกประสงค์แทนได้

มีดปอก (Paring Knife) เป็นมีดขนาดเล็กที่ช่วยให้การปอก ตัด สับ หั่น ผักและผลไม้เป็นเรื่องง่ายดาย มีดชนิดนี้เหมาะมากสำหรับงานที่เน้นความละเอียด เนื่องจากมีน้ำหนักเบา จึงสามารถใช้งานได้อย่างคล่องตัวและรวดเร็ว

มีดเลาะกระดูก (Boning Knife) ถูกออกแบบมาให้คล้ายส่วนหัวของปลาฉลาม โดยจะมีด้ามจับที่ผอมเรียวและใบมีดที่แหลมคม ซึ่งการออกแบบมีดในลักษณะนี้ ทำให้สามารถหั่นเลาะเนื้อบริเวณกระดูกได้อย่างง่ายดาย

มีดหั่นขนมปัง (Bread Knife) จัดอยู่ในประเภทมีดเฉพาะทาง เพื่อใช้หั่นก้อนหรือแผ่นขนมปังเป็นหลัก ด้วยลักษณะรอยหยักของใบมีด ที่ช่วยให้ขนมปังออกมาสวยงาม เนื้อไม่ฉีกขาด เมื่อเทียบกับการใช้มีดแบบอื่น ที่อาจจะพอหั่นได้ แต่ต้องใช้ความพยายามมากหน่อย

มีดปังตอ (Cleaver Knife) มีดที่ทุกคนรู้จักกันดีอยู่แล้ว ใบมีดจะกว้างมากเป็นรูปสี่เหลี่ยม เหมาะสำหรับสับเนื้อ ข้อต่อ และกระดูกสัตว์ที่ไม่แข็งมาก และด้วยความหนาของมีดที่พอดี ยังใช้แล่เนื้อได้อีกด้วย

มีดสับกระดูก (Bone Chopper Knife) การใช้งานจะคล้ายๆ มีดปังตอ แต่จะเน้นการสับเป็นหลัก และสามารถสับกระดูกที่แข็งๆได้โดยง่าย